Kabul edelim: İşimiz günlük bazda ne kadar kötü olursa olsun, iş arkadaşlarımız her şeyi en azından biraz daha katlanılabilir kılmak için oradadır.
En azından benimkiler öyle. Kendi deneyimlerime dayanarak söyleyebilirim ki iş arkadaşlarım en iyileri! Hemen hemen her şey hakkında konuşabildiğimiz günlük öğle yemeği molalarımızı seviyorum. Hepimizin bu kadar farklı geçmişlerden gelmesine rağmen yine de ortak bir zemin bulmayı başarabilmemizi seviyorum.
Birbirimize çeşitli yaşam konularında tavsiyelerde bulunuyoruz; yemek tarifleri paylaşıyoruz, yeni çıkan filmler ve müzikler hakkında konuşuyoruz, işten sonra ekip olarak birlikte pub quizlerine gidiyoruz ve fitness hedeflerimize ulaşmak için birbirimizi motive ediyoruz.
Hatta birbirimizle kıyafet alışverişi yapacak ya da ailelerimiz ve sevgililerimiz hakkında dedikodu yapacak kadar ileri gidiyoruz! Hepsini çok seviyorum.
Yine de itiraf etmeliyim ki, pofuduk bir kedinin iş arkadaşım olmasını kesinlikle istemezdim. Bunu söylememin nedeni, çok özel bir kediciğin kendine bir iş bulmayı ve başka birinin iş arkadaşı olmayı başarmış olması. (Evet, kıskandım!)
Bugün size Richmond, Avustralya'daki Epworth Hastanesi'nde güvenlik görevlisi olarak çalışan Elwood adlı bir kedinin hikayesini sunuyoruz.
"Nasıl olur da bir kedi hastanede iş bulabilir?" Aslında bu soruyu ilk duyduğumda ben de kendime sormuştum. Merak ettim, "Bu gerçek mi? Olamaz. Bir kedinin nasıl işi olabilir?!" İşte nasıl yapılacağı!
Richmond'daki Epworth Hastanesi'nde çalışan Chantel Trollip, kedi Elwood ile 2019 yılında tanıştığını söyledi.
Her zamanki gibi her gün işe geliyordu, ta ki bir gün hastanenin önünde güzel beyaz bir kedi fark edene kadar. Ve o zaman anladı: kediyi her gün görüyordu ama orada kalmak için orada olduğunu hiç fark etmemişti.
Kedicik genellikle ön kapıda durur, yanından geçip içeri giren tüm çalışanları selamlar ve başını okşamalarını beklerdi.
Ya da, eğer ön kapıda değilse, bahçede bir yerlerde, çalıların arasına saklanmış ve sıcak ve çok takdir edilen güneş ışığında yıkanmıştır.
Ne Chantel ne de diğer iş arkadaşları Elwood'un nereden geldiğini bilmiyordu. Birinin kayıp kedisi mi, uzun süredir terk edilmiş bir sokak kedisi mi yoksa yabani bir kedi mi olduğundan emin değillerdi. Tek bildikleri, her ne sebeple olursa olsun, hastanelerinin bahçesinde takılmaktan gerçekten hoşlandığıydı.
İşin en güzel yanı da kimsenin onun orada olmasına aldırış etmemesiydi. Aslında, hemen hemen herkes onu kendilerinden biri olarak kabul etti. Kabul etmeyenler de... ondan nefret etmiyor, aksine onu görmezden geliyorlardı. Ancak, sayıları çok fazla değildi.
Bir gün, Chantel kendini biraz hüzünlü hissederek işe gelirken, Elwood'u her zamanki yerlerinden birinde gördü. Ama bu kez görünüşünde küçük bir değişiklik vardı.
Elwood'un üzerinde minik bir zil bulunan sevimli mavi yakasının yanı sıra bir de hastane çalışanı kimlik kartı vardı. Bu rozet gerekli tüm bilgileri içeriyordu ve onu güvenlik ekibinin bir parçası haline getiriyordu.
Güvenlik rozetli bir kedinin görüntüsü Chantel'in gününü anında güzelleştirdi ve ruh halini iyileştirdi. Aylardır çalıştığı hastanenin ön kapısında uzanırken gördüğü kedisi Elwood'un artık iş arkadaşı olduğunu düşünmek bile Chantel'in yüzünde bir gülümseme yaratmıştı.
Elwood'un tam zamanlı bir çalışan olması, günlük rutininin pek değiştiği anlamına gelmiyordu. Aslında, hiç değişmemişti.
Sabahları hala okşanmayı ve kucaklanmayı bekliyordu, ancak artık bir yerde çok uzun süre kalmıyordu. Her zaman hareket halindeydi. Sanki yeni bir sorumluluğu ve yapması gereken bir işi olduğunu biliyor gibiydi.
Chantel'e göre Elwood her çalışanın işe gelip gelmediğini ve eve gidip gitmediğini kontrol etmekten hoşlanırdı. Başının okşanmasına bayılırdı ama aynı zamanda işleri kısa ve tatlı tutmayı da severdi. Başka bir deyişle, uzun molalardan pek hoşlanmazdı (iş arkadaşlarım ve ben bunu kesinlikle anlayamıyoruz).
Daha önce de belirttiğim gibi, gelişinin kökeni bilinmiyordu ve öyle de kaldı. Hiç kimse Elwood'un nereden geldiğini öğrenemedi. Ancak, hemen hemen herkes onu sevdi ve yardımlarını takdir etti.
Güvenlik görevlisi olarak çalışmaya başladığından beri hepsi kendilerini çok daha güvende hissediyordu. Onun pençe devriyesi altında, kimsenin hiçbir şey için endişelenmesine gerek yoktu!
Patronuma kesinlikle önermeliyim ki biz de bir kedi iş arkadaşı. Verimlilik ve ofisteki genel ruh hali açısından hepimiz için çok faydalı olacağını düşünüyorum.
Umarım fikrim coşkuyla kabul edilir! Bu konuda sizi kesinlikle haberdar edeceğim!
