Tüm dünyanız olan insanlar tarafından artık sevilmediğiniz gerçeğiyle yüzleşmek zordur. Bir gün uyanmak ve yolculuğunuza en değerli anılara sahip olduğunuz kişiler olmadan devam etmek zorunda olduğunuzu fark etmek hayal edilemeyecek kadar üzücüdür.
Sevdiklerinizin sizi terk ettiği gerçeğiyle uzlaşmak özellikle zordur. Bu duygu pek de hoş değildir. Ve bu sadece biz insanların günlük olarak yaşadığı bir şey değil, pofuduk dostlarımızın da yaşadığı bir şey.
Bugün, sahipleri tarafından bir dağın tepesinde yalnız bırakılmış, terk edilmiş bir erkek kedi olan Nabi ile tanışıyoruz.
Sahipleri tarafından terk edilen kedilerle ilgili hikayeler ne yazık ki artık şaşırtıcı değil. Bugün, dünyadaki her şehrin sokaklarında yüzlerce (hatta binlerce) sahipsiz kedi var - eskiden sevgi dolu evleri ve harika ebeveynleri olan kediler. Ta ki bir gün...
Bir insanın ailesinden birini nasıl olup da dışarıda bir yerde açlıktan donmak üzere bırakabildiğini anlamak zor. Aile ferdi diyorum çünkü kediler ve diğer evcil hayvanlar sahipleri için esasen böyle bir şeydir. Ailenin bir parçası.
Bir insan nasıl bu kadar zalim olabilir?!
Nabi'nin hikayesi özellikle yıkıcı. Bu güzel ve sevecen kedi sadece insanları tarafından terk edilmekle kalmadı, aynı zamanda onların kendisini kasıtlı olarak yamaçta bıraktıklarını da fark etmedi. Zavallı şey muhtemelen insanlarının kaybolduğunu ve yakında ona geri dönüş yolunu bulacaklarını düşündü.
(Kredi: Kritter Klub)
Nabi, popüler bir yürüyüş parkurunda, aynı noktada huzur içinde oturduğunu fark eden birkaç yürüyüşçü tarafından bulundu. Nabi'yle yolları kesişen pek çok kişi, onun oradan ayrılmak yerine sanki birini bekliyormuş gibi orada kalmasının ne kadar ilginç olduğunu düşündü.
Onlara göre o, hayatta pek çok kez karşılaştıkları diğer sokak kedileri gibi sıradan bir sokak kedisiydi. Bu üzücü sıfatın ona daha yeni yakıştırıldığını bilmiyorlardı. Nasıl bilebilirlerdi ki?
Nabi'nin dağ hayatı oldukça basitti. Yoldan geçenler onu besliyor, hatta bir iki kez kucaklarına alıyorlardı ama etkileşimleri asla bunun ötesine geçmiyordu. Hatta pek çok kişi Nabi'yi yakalayıp dağlardan indirmeye çalıştı, ona ihtiyacı olan potansiyel yardımı vermek, hatta onu evlat edinmek niyetiyle.
Ama Nabi onlara asla izin vermedi. Sahiplerinin geri dönebileceği umuduyla tam da o noktada kalma planında inatçıydı.
Bir gün, bir grup yürüyüşçü Nabi'yi muayene etmek için yürüyüşe yanlarında bir veteriner getirmeye karar verdi. Nabi şu anki vahşi yaşam alanını terk edip medeniyete dönmeyi reddettiği için, yapılabilecek tek çözümün medeniyeti ona götürmek olduğunu düşündüler.
Veteriner Nabi'nin kişiliğine ve bağlılığına hayran kaldı. Koşullar elverdiğince onu kısaca muayene etti ve Nabi'nin iki yaşında çok mutlu ve sağlıklı bir erkek kedi olduğu sonucuna vardı.
Nabi'nin aslında bir sokak kedisi olmadığını, en azından tipik bir sokak kedisi olmadığını söyledi. Veteriner, bir sokak kedisinin Nabi kadar arkadaş canlısı olamayacağını, bunun da Nabi'nin insanlar tarafından büyütüldüğünün ve dolayısıyla insan etkileşimine alışkın olduğunun açık bir işareti olduğunu söyledi.
(Kredi: Kritter Klub)
Ayrıca Nabi'nin sağlıklı kilosunun ve genel sağlık durumunun eskiden de sağlıklı olduğunun bir kanıtı olduğunu söyledi. kapalı bir kedicik. Dolayısıyla, tüm bu ipuçları apaçık bir gerçeğe işaret etmektedir: Nabi terk edilmiştir ve muhtemelen bunun farkında değildir.
Veteriner, yürüyüşçülere terk edilmiş kedilerin tam olarak bu davranış biçimine sahip olduğunu açıkladı. Eski sahipleri takip edebilecekleri bir koku bırakmadıkları için aynı yerde kalmaları ve tanıdık bir yüzün gelip onları almasını beklemeleri gerektiğini düşünüyorlar.
Hikaye karşısında kalbi kırılan ve üzülen veteriner ve yürüyüşçüler yapmaları gereken tek bir şey olduğunu biliyorlardı - ne pahasına olursa olsun Nabi'ye yardım etmek! Bir şekilde onu yakalayıp kliniğe götürmeyi başardılar ve burada birkaç kilo fazlası dışında Nabi'nin sağlık durumunun mükemmel olduğu tespit edildi.
Nabi şimdi barınakta kalıyor ve onu doğru şekilde sevebilecek yeni bir aile bekliyor.
Bu hikaye size bir hatırlatma olsun: Sebebi ne olursa olsun, evcil hayvanlarınızı asla terk etmeyin. Artık evcil hayvan besleyemeyeceğiniz bir noktaya geldiyseniz, onları sokağa bırakmayın. Bunun yerine, yerel barınağınızla iletişime geçin veya herhangi bir sosyal medyada bir resim yayınlayın.
Geçici bir süre için bile olsa evcil hayvanınıza bakmak isteyecek insanlar vardır. Her zaman başka, daha makul çözümler arayabilir ve pofuduk dostunuzdan asla vazgeçmeyebilirsiniz!
