Çok güzel anılara sahip olduğunuz bir evcil hayvanınızı kaybettiğiniz gerçeğiyle başa çıkmak zordur. Hayatınızda bir arkadaşınız eksilmişken hayatınıza nasıl devam edeceksiniz?
Bu belirsizlik sizi içten içe kemiriyor. Tüyünüzün üşüdüğünden, aç olduğundan, susadığından ya da biri tarafından zorbalığa uğradığından emin değilsiniz. Hayatta olup olmadığından bile emin değilsiniz...
Bugün dünyanın tüm şehirlerinin sokaklarında binlerce ve binlerce kayıp evcil hayvan posteri olduğu yıkıcı bir gerçektir. Birçok insan, bir yerlerde birilerinin kayıp evcil hayvanlarını bulacağına ve kendileriyle iletişime geçeceğine inanarak tüm umutlarını yabancıların belirsiz yardımseverliğine bağlıyor.
Her şeyi daha iyi hale getirebilecek o tek mesajı beklerken telefonunuzu sürekli kontrol ederken hayatınıza devam etmek zordur. Bir yandan her telefon çalışında uyarılırken bir yandan da rahatlamak zordur.
Bu doğru. Bu duygu eninde sonunda geçer. Bir süre sonra, evcil hayvanınızın artık hayatınızda olmadığı gerçeğini kabullenirsiniz ve onun iyi bir yerde, mutlu ve memnun olduğu umuduyla yolunuza devam edersiniz.
Londralı bir öğretim asistanı olan Julia Nash'in yaşadığı da tam olarak buydu.
2007 yılında Julia, o zamanki kocasıyla karmaşık bir boşanma süreci yaşadı. Sonsuza kadar seveceğine söz verdiği bir adamla birkaç yıl aynı yerde yaşadıktan sonra, birdenbire yeniden bekar kaldı ve eskiden aile evi olan yerden taşındı.
Julia, eskiden yaşadığı evden sadece 20 dakika uzaklıkta bir yer buldu ve Kitty'yi (o zamanlar 4 yaşında siyah bir moggie kedi) yanına aldı. Artık nasıl yeni bakış açıları kazanabileceğini ve hayatının nasıl farklı bir yön alabileceğini düşündü.
Ve döndü de. Ama umduğu gibi bir dönüş olmadı.
O sıralarda kedisi Kitty kayboldu. Julia aklına gelen her şeyi yaptı. Kayıp posterleri astı, yerel hayvan barınaklarıyla temasa geçti, sosyal medyada paylaşımlarda bulundu ve hatta şehrinin sokaklarında onu aradı. Her şeyi yaptı ama Kitty hiçbir yerde bulunamadı.
Arama günlerce, hatta haftalarca sürdü, ta ki herkes vazgeçmek zorunda kalana kadar. Kara toprağa düşmüş gibi görünen bir kediyi amaçsızca aramak için yeterli zaman yoktu.
Geriye sadece Kitty'nin kendi başına dönebileceğine dair bir umut kalmıştı. Ya da birinin onu bulup Julia'ya ya da barınaktan birine haber verebileceği umudu, ama aktif arama sona ermişti.
Julia daha sonra hayatına devam etmek ve hem boşanmanın hem de sevgili kedisinin kaybının kalıntılarıyla uğraşmak zorunda kaldı. Ama ne derler bilirsiniz, zaman her şeyin ilacıdır ve Julia çok geçmeden kendine güzel bir hayat kurdu. Kalbinin yeniden aşık olmasına izin verdi ve sevgili Kitty'sinin sadece güzel anılarını sakladı.
Ta ki 2019'da bir gün hayatı bir kez daha farklı bir yöne dönene kadar. On iki yıl önce kaybolan kedisi Kitty'nin bulunduğuna dair sürpriz bir telefon aldığında evindeydi sokaklarda yaşamak.
İyi kalpli bir kişi Kitty'yi kötü bir durumda buldu ve onu Blue Cross hayvan hastanesine götürmeye karar verdi. Oradaki personel Kitty'nin mikroçipini tarayarak sahibi Julia'ya ulaştı.
Hastanede Kitty'nin sağır olduğunu, ciddi şekilde yetersiz beslendiğini ve tiroid rahatsızlığı olduğunu tespit ettiler. Onu tarttılar ve tartı Kitty'nin sadece 5 lb civarında olduğunu gösterdi, bu da yetişkin bir kedi için son derece düşüktü.
Neyse ki durumu kısa sürede düzeldi ve yaklaşık 3 kilo daha almayı başardı.
Julia tam bir şok ve inançsızlık içinde olduğunu söyledi. Bunun nasıl mümkün olduğunu bile anlayamamış. Ve onu suçlayamayız. Bu gerçek bir kedi mucizesi!
(Kredi: Ayna)
Ondan asla vazgeçmediğini söyledi. Geri dönme umudu gece gündüz hep yanındaymış. Bu yüzden Kitty'nin mikroçipini asla iptal etmedi - bir gün bir tür haber alacağını biliyordu. Ve görünüşe göre, bunlar alacağını düşündüğünden daha iyiymiş.
Julia, Kitty'nin sanki hiç ayrılmamış gibi nasıl uyum sağladığını anlattı. Yeni evini ve yeni ortağı Tom'u sevmişti ve şimdi hepsi onun bir daha kaybolmayacağını umuyor.
Julia, bir veteriner çipini daha önce taramış olsaydı Kitty'nin çok daha erken dönebileceğini düşünmeden edemedi. Ama Profesör Dumbledore'un dediği gibi, "Hayaller üzerinde durup yaşamayı unutmak olmaz."
Önemli olan şu ki Kader onları tekrar bir araya getirdi.Artık hayatlarının geri kalanını birlikte geçirebilir ve kaçırdıkları her şeyi telafi edebilirler.
Bu hikaye sizin için bir tür uyarıcı hikaye olsun. Eğer bir evcil hayvanınız varsa, mikroçip taktırmayı düşünün. Eğer, Allah korusun, kaybolurlarsa, bir gün size geri döneceklerinden emin olabilirsiniz.
Bunu okuyun: Tek Kulaklı Kedi Uno Nihayet Sonsuz Yuvasına Kavuşuyor
