Eminim çoğunuz bahçenizde ya da yaşadığınız şehirde bir yerlerde başıboş dolaşan bir kedi görmüşsünüzdür.
Bu küçük serseriler - kendi ailelerine sahip olacak kadar şanslı olmadıklarında - onları sevecek, onlara biraz yiyecek verecek ve hatta potansiyel olarak onlara kendi yuvalarını sunacak iyi bir kadın bulmak için bu dünyada dolaşmak zorunda kalıyorlar.
Bu kediciklerden bazıları gerçekten de iyi insanlar tarafından sahipleniliyor, bazıları ise ne yazık ki sahiplenilmiyor.
Kişisel deneyimlerime dayanarak sizi temin ederim. Üç kedim de daha önce sahipsizdi. Sokakta yaşamayı deneyimleyecek kadar talihsiz olan küçük bir tüy yumağına evinizin (ve kalbinizin!) kapılarını açtığınızı bilmek gerçekten özel bir şey.
Bu neşe yumakları beklenmedik bir şekilde hayatımıza girdiklerinde pek çok güven sorunu yaşarlar. Ancak bunları aştıklarında (ki kaçınılmaz olarak hepsi aşıyor), karşılığında bize, insan ebeveynlerine dünyadaki tüm sevgiyi vermeyi hayatlarının misyonu haline getiriyorlar.
Benzer bir olay Finn ve nişanlısının başına geldi. Güzel bir sonbahar günü Finn arka bahçesinde bir şeyin hareket ettiğini fark etti.
Biraz daha yakından baktıktan sonra bunun aslında küçük bir kedi olduğunu gördü. Finn ve nişanlısı çok kırsal bir bölgede yaşadıkları için kedinin kime ait olduğu ve nereden geldiği hakkında hiçbir fikirleri yoktu. Emin oldukları tek şey, kedinin kaybolmuş ve yiyecek arıyor gibi göründüğüydü.
Bahçelerinde ziyaretçi olarak aç ve başıboş bir kedicik olduğu düşüncesine katlanamıyorlardı, bu yüzden ona ziyafet çekmesi için biraz yiyecek bırakmaya karar verdiler.
Bu küçük nezaket hareketi sonraki günlerde de devam etti ve kediciğin bulması için verandalarına biraz yiyecek bırakmayı günlük rutinlerinin bir parçası haline getirdiler.
Kedi çok ürkekti ama yine de yiyeceklerini kabul etti. Ona Charlie adını verdiler ve konu onların arkadaşlığına geldiğinde çok çekingen olmasına rağmen, yine de onu sevmeye başladılar. Günlerce mesafesini korudu, ancak kısa süre sonra duvarları yıkılmaya başladı ve giderek daha arkadaş canlısı oldu.
Birkaç gün sonra Finn ve nişanlısı Charlie'nin karnının biraz şiştiğini fark etti. Charlie'nin anne adayı olduğu ortaya çıktı. Ne kadar harika!
Her ikisi de artık Charlie'ye yardım etmeyi ve onu beslemeyi bırakamayacakları, aksine Charlie'nin sağlıklı, mutlu, iyi beslenmiş ve güvende kalmasını sağlamayı kendilerine görev edinecekleri konusunda hemfikirdi. Artık sadece yetişkin bir kediden değil, aynı zamanda bu dünyaya getirmesi gereken yavru kedilerden de sorumluydular.
Zaman geçtikçe ve karnı büyüdükçe Charlie yeni insan arkadaşlarına daha da yakınlaştı. Onlarda bir umut ışığı gördü, bu dünyadaki yerini bulmasına ve doğduklarında yavru kedilerine yardım etmesine yardımcı olacak kurtarıcı bir lütuf.
Charlie, Finn ve nişanlısından korkmayı neredeyse tamamen bıraktı. Beslenme vakti geldiğinde ön verandalarına geliyor ve onları aramak için pencerelerini pençeliyordu. Ve bu şimdiye kadarki en şirin görüntüydü!
Ancak kış yaklaştıkça ve hava gittikçe soğumaya başladıkça Finn ve nişanlısı Charlie'yi evlerine çekmenin iyi bir fikir olacağını düşündüler. Ancak bu Charlie için büyük bir adımdı ve hala atamadığı bir adımdı.
Finn'in aklına harika bir fikir geldi. Charlie'yi sıcak tutması için dışarıya bir ısı lambası yerleştirdi. Ve Charlie buna bayıldı!
Ancak, Charlie bir gün verandalarından kayboldu, sadece birkaç gün sonra yiyecek aramak için geri döndü. Bir yere gittiği belliydi. doğurmak için yavrularına. Bu yüzden onu beslediler ve yavrularının nerede olduğunu öğrenecekleri umuduyla nereye gittiğini dikkatle izlemeye karar verdiler.
Ama sürpriz bir şekilde Charlie o kadar uzağa gitmemişti. Aslında, küçük ailesi tam orada, verandalarının altındaydı. Bu, Charlie'nin insan dostlarını sevdiğinin ve onlara saygı duyduğunun bir kanıtıydı çünkü onların verandasını bebeklerinin doğması için en güvenli yer olarak görüyordu.
Charlie birkaç hafta boyunca yuvanın altında kaldı ve sadece acıktığında yuvayı terk etti. Ancak bahar güneşi nihayet verandalarına vurduğunda, Charlie ve yavruları küçük yuvalarını terk etmeye hazırdı.
Charlie üç yavru kediyle birlikte geldi. İkisi tıpkı anneleri gibi tekir, biri de siyah beyazdı - ve üçü de inanılmaz derecede sevimliydi!
Finn ve nişanlısı Charlie'nin sonunda onlara bebeklerini göstermeye karar vermesinden dolayı çok heyecanlandılar. Charlie çok iyi bir anne olduğunu kanıtladı. Yavrularına çok iyi baktı ve yanlarından çok nadiren ayrıldı.
Her ikisi de yavru kedilere aşık oldular, siyah beyaz olanı tutmaya ve iki tekir için mutlu bir yuva bulmaya karar verdiler.
Ve tabii ki Charlie'yi de yanlarında tutmaya karar verdiler. Verandalarında "gizlenen" o olmadan hayatlarını hayal edemiyorlardı. Bunun için onları kim suçlayabilir ki, değil mi?
