"Sokak kedileri geceleri nerede uyur?" Pofuduk dostunuz için sevimli, rahat bir yatak hazırlarken merak ediyorsunuz.
Geceyi üstlenmeye hazırlanıyorsunuz, ancak sokak kedilerinin de uyuyacak yumuşak bir noktaları olup olmadığını merak etmeden duramıyorsunuz. Sokak kedilerinin geceleri yalnız ve korkmuş bir şekilde sokaklarda dolaştığını düşünmek sizi üzüyor.
"Bir sokak kedisi" kayıtları düzeltmek için genel bir terim olma eğilimindedir. Sokak kedileri, çoğunlukla, terk edilmiş, kaçmış ya da bir şekilde sokağa düşmüş kedileri ifade eder.
Dışarıda doğan kediler vahşi kediler olarak bilinir. Sahipleri olan ancak kendilerine öyle öğretildiği için dışarıda uyuyan kediler ise dışarı kedisi olarak bilinir.
Ancak çoğu insan onları sokak kedisi olarak adlandırır. Bunun ne önemi var ki? Geceleri nerede uyumaya karar verdiklerini veya nerede barınak aradıklarını belirler.
Örneğin, terk edilmiş kediler birisinin verandasında uyuyabilir ya da birisinin dışarıdaki battaniyesinin altına sokulabilir, çünkü alışkın oldukları şey budur, onlara evi hatırlatan şey budur.
Öte yandan, vahşi kediler yiyecek aramak için birinin evine gelebilir, ancak orada kalıp uyumaları pek olası değildir. Bu kedilerin güvenli bir alan, kimsenin onları göremeyeceği gizli bir nokta aramaları daha olasıdır.
Kediler gece hayvanı değildir, krepuskülerdir.
Sanılanın aksine, kediler tüm geceyi uyanık geçirmezler. En çok şafak vakti ve alacakaranlıkta aktif oldukları için böyle olduğunu düşünebilirsiniz, ancak gece boyunca birkaç saat uyumaya meraklıdırlar. Kediler barınak ve uyumak için güvenli bir yer bulma konusunda da düşündüğünüzden daha iyidir.
Güney Kore'nin Pusan polis karakolundan polis memurları, sokak kedilerinin kendi başlarının çaresine bakabileceklerini kanıtlıyor.
Bir sokak kedisi polis karakolunda çalışan bir memurun yanına geldiğinde, memur kedinin bir şey isteyip istemediğinden emin olamadı. Onun kendi işine baktığını, karakoldaki insanları selamlamak için durduğunu ve yoluna devam ettiğini düşündü.
Yine de yanılıyordu. Gitmeden önce birkaç kez başını kaşımak ve karnını okşamak için durdu ama ertesi gün de geri geldi. Adı Molang'dı. "Bilmiyorum" Çünkü kimse onun nereden geldiğini bilmiyordu. Yine de düzenli biriydi.
Molang karakola ilk uğradığında, memurlar bir kazadan sonra ölü bir kedi yavrusu buldukları için oradaydı - yavrular onundu.
Bütün gün karakolun etrafında memurları takip etti ve yavru kedileriyle ilgilenmelerini izledi. Onları gömmeye çalıştıklarında da uzaktan gözlemledi.
Kalbi kırılmıştı ama onlara ne olacağını görmek istiyordu. Birkaç aylığına uzaklara gitti ve memurlar onu unuttu.
Geri döndüğünde hamileydi. Her gün karakola gelmeye, memurlarla takılmaya ve yavrularının gelmesini beklemeye devam etti.
Onlara güvenebileceğini biliyordu çünkü doğum yapmak üzereyken gitmemişti. Polis karakolunda kaldı ve nöbet kulübesinde doğum yaptı. Yavrularına bakmak, onların büyümesini ve güçlenmesini izlemek ve onları memurlara sunmak için orada kaldı.
Ne düşündüğünüzü biliyoruz - polisler muhtemelen karakolda kedi beslemelerine izin verilmediği için onu kovalamışlardır, değil mi? Yanlış!
Memurlar ona ihtiyacı olan her konuda yardımcı olmaktan mutluluk duyuyorlardı. Onu beslemeye, göz kulak olmaya ve vakit buldukça onunla oynamaya devam ettiler. Onun için rahat bir oda hazırladılar ve doğum yapmasına yardımcı oldular. Hatta göbek bağını kesmek.
Bu pofuduk aileye kafayı takmışlardı ve yavrularına bakması için ona yardım etmekten heyecan duyuyorlardı. Anne kedi ve yavruları karakolun bir nevi maskotu haline geldi - her biri diğerinden farklı olan dört yavru kedi, memurların o güne kadar gördüğü en sevimli kedilerdi.
Her geçen gün daha da büyüyor ve güçleniyorlardı. Sevecen ve minnettarlardı ve herkesin gününü daha iyi hale getirmekte harikaydılar ve bu yüzden herkes onları orada tutmaktan mutluydu.
Görevliler her boş anlarını onları izleyerek, besleyerek ve onlarla oynayarak geçirdi - bu yavru kediler çok ama çok enerjikti, ancak görevliler onları eğlendirmekten çekinmedi. Yavru kediler memurların gözleri önünde büyüyordu ve buna tanık olmak kesinlikle çok güzel bir şeydi.
Pofuduk aile memurlara da yardım etti ve bu yüzden polis merkezi yaptıkları katkılardan dolayı onları ödüllendirmeye karar verdi. Hatta Facebook'ta memurların anne kediyi selamladıkları, yavru kedilerle oynadıkları ve birkaç ikramda bulundukları birkaç fotoğraf paylaştılar.
Otobüs durağını ya da tren istasyonunu da seçebilirlerdi ama anne kedi ve yavruları karakola geldiklerinde ne yaptıklarını biliyorlardı. Daha ne diyebiliriz ki? Pofuduk aile karakola bayılıyor, karakol da onlara bayılıyor!
Daha fazlasını okuyun: Sokak Kedisi İtfaiye Binasına Girdi ve Sonsuza Kadar Orada Kalmaya Karar Verdi
