Tüylü bir aile üyesine veda etmek zorunda kaldığımızda, yaşayabileceğimiz en zor zamanlardan biriyle karşı karşıya kalırız. Çoğu zaman, bu durumdan Kederin aşamaları, küçük kalplerimizi ağlatırız ve kedi dostlarımızı hüzünle hatırlarız.
Dahası, bu korkunç kayıpla nasıl başa çıkacağımızı bulmak için zaman ayırıyoruz. Peki ya diğer tüylü dostlarımız? Çoğu zaman, zor bir dönemden geçerken onları unuturuz çünkü onların keder yaşayabileceklerini düşünmeyiz.
"Oh, kediler kendi kendilerine yeterler ve kendilerine güvenirler!" Kedilerin mesafeli, kopuk ve soğuk olduğunu, köpeklerin ise sevecen, minnettar ve insanlara bağlı olduğunu düşünmeye şartlanmışızdır. Birçok kişi kedilerin ölümü, kaybı ve kederi anlayamayacağını düşünür. Ama öyle midirler?
Kediler yas tutar mı?
Şimdi, kediler kelimelerle iletişim kuramazlar. Ancak bu, kedilerin sesler, hareketler ve davranış kalıpları yoluyla nasıl hissettiklerini ifade edemeyecekleri anlamına gelmez. Onları "odun" olarak nitelendirmeden önce, zor bir dönemden geçerken ne yaptıklarını gözlemlememiz gerekir.
Elbette, davranış bilimcilerin kedilerin duyguları deneyimleyip deneyimleyemeyeceği konusunda nasıl hemfikir olmadıkları konusunda devam edebiliriz. Ancak bir aile üyesi öldüğünde (tüylü üye dahil), kediler üzüntüye işaret eden bir dizi davranış sergiler.
Kediler yas tutar ve yas tutuyorlar. Belki de neler olup bittiğinin farkında değillerdir. Belki de diğer herkesin duygularına tepki veriyorlardır. Ya da belki de bir şeylerin değiştiğinin farkında oldukları için kızgındırlar, ancak bu şeyin ne olabileceğini bilmemektedirler.
Durum ne olursa olsun, kediler önemsedikleri biri tarafından terk edildiklerinde depresif ve kopuk hale gelebilir, yemek yemeyi reddedebilir ve gün boyu ağlayabilirler.
Kediler kayıpla nasıl başa çıkar?
1. Depresif ve kopuk olurlar
Birisi vefat ettiğinde, kedinizin günler geçtikçe daha da depresifleştiğini fark edebilirsiniz. Kediler, ölüm kavramını anlamadıkları için birinin öldüğünü her zaman anlamazlar - daha ziyade terk edildiklerini düşünürler.
Kediler, kişinin, köpeğin veya diğer kedinin artık oynamaya gelmediğini, onlarla birlikte yemek yemediğini veya görünmediğini fark eder. Ve bunu fark ettiklerinde depresyona girerler. Kedinizin daha depresif, kopuk ve "sessiz" olduğunu fark ettiğinizde, yas tutuyor olabileceğini bilin.
2. Yemek yemeyi veya oynamayı reddederler
Kediniz başını Meow Mix'ten çevirmeye başladığında, bir şeylerin ters gittiğini anlarsınız.
Kendilerini iyi hissetmediklerinde veya bir tür rahatsızlıkla uğraştıklarında, kedilerin yemek yemeyi veya oynamayı reddettikleri bilinmektedir. Bunun, kedilerin kendilerini iyi hissetmediklerinin bir işareti olduğunu iddia edecek kadar ileri gidebiliriz. endişeliler, stresli ve/veya bunalmış.
Daha da kötüsü, zarar verici davranışlar belirli bir süre devam ettiğinde, strese bağlı sağlık sorunları da geliştirdikleri bilinmektedir.
3. Bütün gün uyurlar ve uyanırlar sadece zorunda kaldıklarında
Kedilerin yas tutarken içine kapanık ve depresif olduklarından bahsetmiştik. Kedinizin depresyon belirtileri gösterip göstermediğini anlamakta zorlanıyorsanız, gün boyunca uyuyup uyumadığına ve sadece gerektiğinde kalkıp kalkmadığına dikkat edin.
Bu davranış, kedileri etrafta koşmak, oynamak veya kuşları izlemek yerine uyuklamayı tercih eden evcil hayvan ebeveynleri için endişe verici olmasa da, gün boyu uyumak bir şeylerin yanlış gittiğinin göstergesi olabilir.
4. Yatağın, masanın altına ya da kimsenin göremeyeceği bir yere saklanırlar
Kediler kendilerini kötü hissettiklerinde, gözden uzak bir yerde nesnelerin altına saklanmaya yabancı değillerdir. Bunu neden yaptıklarını merak ediyor olabilirsiniz.
Vahşi kediler bu şekilde saklanırlar çünkü zayıf olduklarında kendilerini korumaya çalışırlar. Evcil kediler de aynı içgüdüler nedeniyle bunu yaparlar.
Söylemeye gerek yok, kediniz yakın bir arkadaşının ya da aile üyesinin ölümünün yasını tutarken saklanmaya meyilli Çünkü yaşadığı duygu dalgalanmasıyla nasıl başa çıkacağını bildiği tek yol bu.
5. Ağlıyorlar
Kediler ağlayabilir, bir bakıma. İnsanların yaptığı gibi ağlamazlar - gözyaşı dökmezler (yaygın inanışın aksine). Ancak kediler, bizim "yüksek sesle ağlıyor."
Kedigiller yas tuttuklarında miyavlama şekillerini değiştirirler. İster daha sık, ister daha şiddetli, isterse daha kasıtlı olarak miyavlamaya başlasınlar (sanki giden sevdiklerini aramaya çalışıyorlarmış gibi), evcil hayvan ebeveynleri genellikle bir değişim fark ederler.
Kedinizin kayıpla başa çıkmasına nasıl yardımcı olabilirsiniz?
Pofuduk dostunuz bu davranış kalıplarından birini, ikisini veya daha fazlasını sergiliyorsa, bir şeyler yaşadığını bilin.
İster birinin sonsuza dek gittiğini fark etmeye başlasın, ister herkesin neler yaşadığını anlamaya başlasın, muhtemelen her zamankinden daha fazla ilgi ve şefkate ihtiyaç duyacaktır.
Ne yapmanız gerekiyor? Öncelikle, onun yanında olduğunuzu göstermeniz gerekir. Ona ikramlarda bulunun, tımar edin, onunla vakit geçirin, ona sarılın ve her gün sizinle birlikte yapmaktan hoşlandığı diğer her şeyi yapın.
Bu şeylerden birini yapmayı reddettiğinde, daha fazla çaba gösterin, onu meşgul etmeye ve dikkatini çekmeye çalışın ve kabul ettiğinde onu ödüllendirin.
Daha sonra, aynı derecede önemli olarak, ona neler olduğunu anlaması için ihtiyaç duyduğu zamanı ve alanı tanıyın. Yatağın ya da masanın altına saklandığında onu kovalamayın ya da dışarı çıkması için zorlamayın. Orada olduğu süre boyunca ona yeterli yiyecek ve su sağladığınızdan emin olun. Davranışlarını gözlemleyin. Onu kontrol edin.
Elbette, yaşadığı stresi biraz olsun hafifletmek için her zaman sakinleştirici takviyelere, feromon terapisine, kedi nanesine ve hatta ilaçlara başvurabilirsiniz. Bunun dışında, ısıtmalı kedi yatakları veya matları da onu rahatlatmak için harika bir yoldur. İyi şanslar!
