"İran kedileri hipoalerjenik midir?" Çocukluğunuzdan beri yaşadığınız sorunla ilgili size yardımcı olmayacak rastgele kelimeler yazıyormuşsunuz gibi hissediyorsunuz.
Kendinizi bildiniz bileli kabarık, tüylü ve kesinlikle sevimli olan her şeye alerjiniz var. Ama yine de bir tanesine sahip olmanın bir yolu olduğu hissinden kurtulamıyorsunuz.
Ve o kadar da haksız değilsiniz! İnanın bana, Grey's Anatomy'nin bölüm sayısı kadar kedi sevdim ve baktım. Onlara alerjim olmasının tüm bu bağ kurma olayına yardımcı olmadığına tanıklık edebilirim.
Ama bu beni, tüylerimin hayatını olabildiğince heyecanlı hale getirirken kendi hayatımı nasıl çekilmez hale getirebileceğimi bulmaktan alıkoymadı.
Şöyle bir şey var. Almak "Kedilere alerjin var!" Teşhis, bu meraklı canlıların hayatınızı daha iyi hale getirdiğini unutmanız gerektiği anlamına gelmez. Aslında, gönlünüzde bir tüylü hayvan yatıyorsa, alerjilerin sizi istediğinizi elde etmekten alıkoymasına izin vermemelisiniz.
Aslında, hapşırmadan, burnunuzu çekmeden veya sürekli gözlerinizi ovuşturmadan kedinizle (veya kedilerinizle!?) mutlu bir şekilde yaşamanın yolları vardır.
Bu alerjiler, her ne kadar can sıkıcı görünseler de o tehlikeli ve o yönetmesi zor. Ve dürüst olmak gerekirse, her ikinizin de güvende ve emniyette olmasını sağlamak için yapmanız gerekenler asgari düzeydedir.
Ama muhtemelen sizi buraya getiren de bu! Yukarı bakıyorum. "İran kedileri hipoalerjenik midir?" Belirli kedi ırklarının alerjileri tetikleme olasılığının daha düşük olduğunu iddia eden çok sayıda anekdot raporuna rastladınız demektir.
Bizim bu konudaki görüşümüz nedir? Öğrenmek için okumaya devam edin!
İran kedileri hipoalerjenik midir?
Baştan söyleyeyim, İran kedileri hipoalerjenik değildir. Yaygın inanışın aksine, hiçbir cins 100% hipoalerjenik değildir, hatta daha kısa tüylü olanlar (veya hiç tüylü olmayanlar) bile.
Öte yandan, İran kedileri diğer ırklara kıyasla oldukça kabarıktır. Bu da, İran kedilerinin "hipoalerjenik olması muhtemel" kategori.
Bu nasıl mümkün olabilir? Evcil hayvan ebeveynleri, tüyleri daha kısa olan ve tüy dökmeyen kedilerin alerjik reaksiyonlara neden olamayacağını düşünme eğilimindedir. Ancak daha kısa, daha yoğun tüylere sahip İran kedileri bile alerjik reaksiyonlara neden olur çünkü sorun tüy değildir. Sorun tüydür.
Kepek, kedinizin vücudunda biriken ölü deri hücreleridir. Doğru, pul pul dökülmesi gereken tek kişi siz değilmişsiniz!
Kepek kedinizin derisinden dökülür, evin her tarafına yayılır ve hemen hemen her yerde bulunur. Kepek dışında, dikkat etmeniz gereken başka alerji tetikleyicileri de vardır.
Tükürük, mukoza, ter, gözyaşı, idrar ve dışkı evinize yayılabilir ve kedinizin tüylerini her yerde görebildiğiniz için tekrar süpürmeniz gerektiğini düşünerek gün boyu hapşırmanıza neden olabilir!
Beni yanlış anlamayın, kedinize alerjiniz varsa mümkün olduğunca sık süpürmeniz gerekir - ama tüyleri yüzünden değil.
Diğer ırklar hipoalerjenik midir?
İran kedilerinin hipoalerjenik olup olmadığını ele aldık, peki ya diğer ırklar?
Tüm hayatınızı bazı ırkların diğerlerinden daha iyi olduğunu düşünerek geçirdiğinizi fark ettiğinizde Çünkü hipoalerjenik olduklarını düşünüyorsanız, kandırıldığınızı öğrenmek sizi biraz rahatsız edebilir.
Şimdi, birilerinin size bilerek yalan söylediğini söylemiyoruz! Ancak, insanların saygın, bilime dayalı kaynakları kontrol etmeden internette okudukları her şeye inandıkları bilinmektedir.
Ve sorunuzun cevabı yankılanan bir hayır - 100% hipoalerjenik olan bir kedi ırkı yoktur.
Arkadaşlarım benim için mükemmel evcil hayvanı bulmaya çalıştıkları için bu tür şeyleri internette araştırırlardı. Bir gün bana aradıklarını bulduklarını söylediler çünkü birisi onlara Maine Coon'un o zamanlar mantıklı gelen bir dizi nedenden dolayı alerjilerimi tetiklemeyeceğini söylemişti.
Ama yanılıyorlardı çünkü alerjileri tetikleyen şey tüy, idrar ve salyadır. Ve ben hipoalerjenik bir kedi edinmeye çalışırken Maine Coon'lar kesinlikle bunları üretmeyi bırakmadı.
Ancak bu, seçtiğiniz bir tüy dökücü ile barış içinde bir arada yaşamanın yolları olmadığı anlamına gelmez. Her ikinizin de mutlu, sağlıklı ve birbirinizin arkadaşlığından keyif aldığınızdan emin olmak için yapabileceğiniz birkaç şeyi derledim - nezle olmadan.
İran kedileri ve alerjileri ile nasıl başa çıkılır?
1. "Biri banyodan mı bahsetti!?"
İran kedileri hipoalerjenik olmayabilir, ancak onları izin verdikleri sıklıkta yıkamak tüy, tükürük ve idrar kalıntılarıyla başa çıkmanıza yardımcı olabilir.
Ancak bu kolay bir iş olmayacak çünkü İran kedileri sudan her şeyden çok nefret eder. Ve en sevecen evcil hayvandan en vahşi canavara dönüşmeleri için sadece saniyelere ihtiyaçları vardır.
Yine de endişelenmeyin! İstek varsa, bir yol da vardır. Biz de banyo sürecini gözyaşları, çizik parmaklar ve yırtık tişörtler olmadan geçirmenizi sağlamak için buradayız. Bir İran kedisi yavrusunu yıkamaya çalışırken, onu erken yaşlardan itibaren mümkün olduğunca suya alıştırdığınızdan emin olun.
Ancak, yetişkin bir İran kedisini yıkamaya çalışıyorsanız, ellerinizi ve gözlerinizi korumaktan, onu birkaç ayda bir yıkamaktan ve bu banyolar arasında toz sabunlar ve kuru köpükler kullanmaktan çekinmeyin. İyi şanslar!
2. Bakım, fırçalama ve tüy bakımı bir ZORUNLULUKTUR
İran kedileri en muhteşem paltolardan bazılarına sahip olmalarıyla bilinir. Ancak bu tüylerin bir bedeli vardır. Bir İran kedisini yıkamaya çalışırken çok fazla şansınız olmasa da, tüylerini tımar etmek, fırçalamak ve bakımını yapmak zor bir iş olmamalıdır.
Yine de kirli işleri dışarıda yapmayı düşünebilirsiniz. Sadece daha iyi nefes almakla kalmayacak, aynı zamanda tüylerden arınmış bir daireye geri döneceksiniz.
Ayrıca tımar işini (alerjisi olmayan) başka birine yaptırmamanız için hiçbir neden yok. Siz röfle yaptırırken onu her zaman kuaförde bırakma seçeneğiniz olduğundan bahsetmiyorum bile. Kim bir şımartılma günü istemez ki!?
3. Uygun alerji ilaçları alın
Elbette, İran kedileri hipoalerjenik değildir. Ve tabii ki kalbiniz kırıldı çünkü bir İran kedisi alıp muhteşem hayatınızın geri kalanını onunla geçirmeyi planlıyordunuz.
Ama bunu yapamamanız için hiçbir neden yok. İran kedilerinin ortalama ömrünün nadiren on yedi yılı geçtiği gerçeği dışında tabii ki.
Uygun ilaç tedavisiyle, zaman zaman bir İran tüyüyle takılmayı deneyebilirsiniz. Doktorunuz size yeşil ışık yaktığında, yetiştiricinizle iletişime geçebilir ve evrakları hazırlayabilirsiniz. İnanın bana, çoğu kedi alerjisi sağlığınızı etkilemez o ancak kolayca yönetilebilir.
4. Birlikte yatmayın - ne kadar miyavlarsa miyavlasın
İşte anlaşma. Kendinizi tüylerden koruyamazsınız. Elbette, tüy dökücünüzü dışarıda tımar edebilir, kanepede takılırken veya apartmanda vakit geçirirken pencerelerinizi açabilir ve dokunduğu her şeyi temizleyebilirsiniz.
Ama her zaman en azından bir ihtimal vardır. bazı Üzerindeki tüyler.
Bu nedenle, kedinizin yemek yediğiniz, uyuduğunuz veya çalıştığınız alanın etrafında uzanarak geçirdiği zamanı sınırladığınızdan emin olun. Bu alanları olabildiğince temizleyin ve bölgesini işaretlemediğinden, yemek yemediğinden veya işlerini bu alanların yakınında yapmadığından emin olun.
Ancak, onun üzerinizdeki etkisini azaltmanın en iyi yollarından biri, sizinle uyumasına izin vermemektir. Ayrı yatak odaları size çok yardımcı olacaktır!
5. Dairenizi temizleyin her zaman
"Anne, daireyi temizlemeyi bırak! Bölgemi işaretlemeye çalışıyorum!"
Bu muhtemelen tüylü arkadaşınızın söyleyeceği bir şeydir, ancak bunun en iyisi olduğunu bilmiyor. Evinizi temizlemek, etrafta çok fazla tüy uçuşmamasını sağlar. Halıları süpürmek ve yerleri paspaslamak, İran kedilerinin hipoalerjenik olmadığı gerçeğiyle başa çıkmanıza yardımcı olur.
Ancak alerjiniz olmasa bile bu sağduyulu bir yaklaşımdır. Hadi ama, mutfak tezgahını temizlemeyi unuttuğunuz için kedinizin tüylerini yemeye çalışmıyorsunuz.
6. Ellerinizi mümkün olduğunca çok yıkayın
Bundan daha fazlasını söylememize gerek var mı? En tüylü tüylere ebeveynlik yaparken, onları tımar ettikten, fırçaladıktan ve yıkadıktan sonra bile tüy dökmeyi bırakmadıklarının (oldukça erken) farkına varırsınız.
Kıymetli prenseslerimize ne kadar bayılsak da, oldukça iğrenç olabileceklerini kabul etmek zorundayız. Mutfak tezgahınıza tüy dökmek, yemek düşürdükten sonra yerleri yalamak ve kum kabının dışına kaka yapmak? Hiç hoş değil, değil mi!?
Ellerinizi her zaman yıkamak, bu alerjenleri uzak tuttuğunuzdan emin olmak için yapabileceğiniz en az şey gibi görünüyor.
Bu yüzden, İran kedilerinin hipoalerjenik olup olmadığını merak etmeyi bırakın. Gidin ve yetiştiricinizle iletişime geçin!
