Hayatta kalmak için mücadele eden bir kedinin hikayesini okumak her zaman kalbimi kırar. Ancak çoğu zaman bu hikayeler bize ilham ve umut verir. Küçük kedi dostlarımızın ne kadar güçlü olabileceği inanılmaz ve Chronos size onların gücünü tüm ihtişamıyla göstermek için burada.
Bugünkü hikayemizin kahramanı hastaneye kaldırılmıştı ve herkesin yardımına ihtiyacı vardı. Adı Chronos ve yaşam savaşı veren 6 yaşında yetişkin bir kedicik. Hastaneye yüzünün yarısı şişmiş ve ağzı apse ve ülserlerle dolu olarak geldi. Basitçe söylemek gerekirse - çok ama çok hastaydı.
Şişmiş ağzı ve yüzünün yanı sıra, tıkanıklığı da vardı ve yemek yemeyi reddediyordu. Bu zavallı adamın sorununun ne olduğunu bulmak için veteriner ekibi kan tahlili ve birçok test yaparak ona nasıl yardım edilebileceğini anlamaya çalıştı. Neyse ki testler kedi AIDS'i ve lösemi açısından negatif çıktı. Yaşasın!
Ama bu zavallı tüyün nesi vardı? Umutsuzca diş ameliyatına ihtiyacı olmasına rağmen, ekip önceliği onu stabilize etmeye verdi. Bu yüzden elbette daha fazla test yaptılar. Onun sorununun ne olduğunu öğrenene kadar pes etmeyeceklerdi ve bunun için okuyucularının yardımına ihtiyaçları vardı.
Önümüzdeki birkaç gün için tahminleri $1500'dü ve küçük pofuduk savaşçılarına bir şans vermek için biraz yardıma ihtiyaçları vardı. Chronos'un cömert ailesinin bir araya gelerek hayatının en büyük savaşında onu desteklemesine ihtiyacı vardı. Ekip, 2022'nin ilk mucizesinden vazgeçmek istemiyordu.
Birkaç gün sonra, nasıl olduğunu öğrenmek için umutsuzca bekleyen insanlar için tatlı Chronos hakkında bazı haberler vardı. Her şey diş apsesine işaret ediyordu. Sevimli oğlumuzun eksik dişleri vardı ve daha fazlasının çekilmesi gerekiyordu.
Genel durumu iyileşmiş olsa da, dişleri ona büyük bir acı veriyordu. İlaçları ne kadar ayarlasalar da onu bir türlü rahatlatamıyorlardı. Tatlı çocuk yemiyordu.Bu yüzden ekip ona yardımcı olmak için bir nazogastrik tüp taktı.
Tüylü kahramanımız inanılmaz derecede güçlü olmasına rağmen, Chronos'un diş ameliyatı için biraz kilo alması ve güçlenmesi için besinlere ihtiyacı vardı. Ameliyatın $800 ile $1000 arasında bir maliyeti olacağı tahmin ediliyordu ve hastane, tatlı tüylerinin bu zorlu haftayı atlatmasına yardımcı olmak isteyen insanlar arıyordu.
Ekip, her bir doların önemli olduğunu belirterek destekçilerini cesaretlendirdi. Küçük bağışlar yoktur, sadece büyük yürekli insanlar vardır, dediler. Sevgili kedi dostlarının acı çekmesine daha fazla seyirci kalamazlardı ve çok geç olmadan bu zavallı tüyü kurtarmalarına yardımcı olacak insanlara güveniyorlardı.
Neyse ki insanlar da ondan o kadar kolay vazgeçmedi. Bir araya geldiler ve Chronos'un ameliyatının nispeten iyi geçmesine yardımcı oldular. Sadece birkaç dişi kalmıştı ve bu şimdiye kadarki en sevimli şeydi!
Ekip, Chronos'un bakımı konusunda kendilerine güvenen herkese minnettarlığını ifade edemedi. Hepsi onun kahramanlık hikayesinin ve hayatının en büyük macerasının bir parçasıydı. Doğal olarak, insanlar evlerinin rahatlığında yardım ettikleri bu minik kahramanla yakınlaştı ve sürekli onu soruyorlardı.
Mucize işçilerden oluşan ekibi sonunda bazı iyi haberler paylaştı. Chronos'un durumu nispeten iyiydi ama ne yazık ki hâlâ yemek yemiyordu. Ona her türlü lezzetli yiyecekle rüşvet vermeye çalıştılar ama kabul etmedi. Buna rağmen genel durumu iyileşmişti.
Artık burun akıntısı olmayan ve yüzü tamamen temizlenmiş olan herkesin en sevdiği dövüşçü çok daha iyi görünüyordu. Şimdi yeni bir görevleri vardı: Chronos'un yemek yemesini sağlamak. Tüpü olmadan yemeye başlayıp başlamayacağını görmek için tüpünü çıkardılar, ancak hiçbir şey değişmedi, bu yüzden onu zorla ıslak yiyeceklerle beslemeye başladılar.
Merak etmeye başladılar: Küçük hastaları kendini nasıl besleyeceğini unutmuş muydu? Bir sonraki planları onu iştahını azaltabilecek ilaçlardan uzaklaştırmaktı. Artık sadece antibiyotiklerini alıyordu ve herkes tatlı çocuklarının iştahını yeniden kazanıp kazanmayacağını görmek için sabırsızlıkla bekliyordu.
Durumuna ve çektiği sürekli acıya rağmen Chronos son derece sevecen bir kediydi. Kendisine yardım eden insanlara karşı sevgi ve minnet doluydu ve onlara ne kadar değer verdiğini göstermek için eline geçen her fırsatı değerlendiriyordu. Herkesi severdi ve en sevdiği şey sevgili kurtarıcılarının üzerinde uykuya dalmaktı.
Bakıcı annesi onu bir mırlama makinesi olarak tanımlıyor. Ciddiyim! Birinin onunla konuşması, onu sevmesi ya da öpmesi mırıldanmaya başlaması için yeterliydi. Bu da herkesin ona daha da aşık olmasını sağlıyordu. Bu tatlı mı tatlı çocuktan nasıl vazgeçebildiler?
Ne yazık ki hâlâ yemek yemiyordu. Doktor koku alma duyusunun zarar gördüğünü fark etti ve umarım koku alma duyusu geri geldiğinde tekrar yemeye başlayacak. Bunun dışında durumu çok daha iyiydi. Koruyucu ailesi onu günde birkaç kez beslemek zorunda kalıyordu ve gittikçe güçleniyordu.
Bugün, Chronos harika bir ev kedisi ve sevecenliğini hiç bırakmadı. Kliniğe ilk girdiği zamanki kedi değil. Şimdi çok daha enerjik ve gittiği her yere sevgi ve neşe götürüyor. Yavaş ama emin adımlarla yeniden gerçek benliğine kavuşuyor.
