Bugün, birçok Amerikan kedi efsanesinden birini kaybetmenin yasını tutuyoruz. Bugün, Nevada Demiryollarının maskot kedisi Dirt'e saygılarımızı sunmak için buradayız.
Dirt bu dünyaya 2008 yılında geldi. Doğu Ely Demiryolu'nun makine dairesine gelen bir sokak köpeğinden doğan Dirt ve kardeşleri ilk nefeslerini 1907 yılında inşa edilen döner kar küreme makinelerinden birinin altında aldılar.
Biraz güç kazanır kazanmaz, annesi ve kardeşleri demiryolunu terk etti, ancak her ne sebeple olursa olsun, Dirt orada kaldı. İlk başlarda etrafında olup biten her şeyden çok korkuyordu ve sürekli saklanacak kuytu köşeler arıyordu.
Tren mürettebatından bazıları onu gördü ve onu dışarı çıkarmak niyetiyle her gün ona ton balığı konserveleri bırakmaya başladılar.
Sonunda, Dirt biraz rahatladı, korkmayı bıraktı, dışarı çıktı ve işçilerle arkadaş oldu. O noktadan sonra, onların ekibinin bir parçası oldu.
Her kedi gibi Dirt de çok meraklıydı. Etrafı koklamayı, tren işçilerinin üzerinde çalıştığı şeyleri incelemeyi, tozlu ve kirli zeminlerde yuvarlanmayı ve kömür çamlarının üzerine tırmanmayı çok severdi.
Bu keşifler onun sürekli kirli kalmasına neden oldu. Bu nedenle adı - Kir. Kürkünün deseni aslında şunların bir kombinasyonuydu beyaz ve turuncu renklendirmeAma sanki kendisi de orada çalışıyormuş gibi her zaman gri tozla kaplı olduğu için renkler neredeyse hiç fark edilmiyordu.
(Kredi: @nevada_northern_railway)
Çalışanlardan biri olan Mencis, kedinin muhtemelen kendini yalayarak temizlemeyi hiç öğrenmediğini, bunun da bir kedi için pek olası olmadığını söyledi.
Belki de hiç öğrenemedi. Belki de temiz olmayı reddetti. Bundan asla emin olamayacağız. Tek bildiğimiz kirli kürkünün cazibesinin bir parçası olduğu ve aslında onun bir amacına hizmet ettiği - onu böceklerden uzak tuttuğu.
Dirt'ün engebeli görünümü mükemmel onun kişiliğine uyuyorduHem de.
Mencis, oradaki işçilerin dünyanın en tehlikeli işlerinden biri olan bakır madenciliği demiryolu işini yaptıklarını söyledi. Bu tür bir iş oradaki adamlara bir miktar zarar veriyor, onları daha sert ve dayanıklı yapıyor. Dolayısıyla, Dirt'ün de bu özellikleri taklit etmesi şaşırtıcı değildi.
Dirt on beş uzun yıl boyunca zamanını demiryolunda işçilerin arasına karışarak geçirmişti. Onların amiri gibi davranıyor, her şeyin yolunda olup olmadığını kontrol ediyordu. İşçileri iyi çalışmaya devam etmeleri için motive etmek ve mola zamanı geldiğinde onlara kucak açmak için oradaydı.
(Kredi: @nevada_northern_railway)
Dirt sadece çalışanlara değil, tarihi öneme sahip demiryolunu ziyaret etmek için oraya gelen herkese dostça davranırdı. Ziyaretçilerin bacaklarına sürtünür, bir ya da iki evcil hayvan çalar ve tam bir yıldız olurdu.
Oraya gelen her ziyaretçiyi selamlamayı çok sevdiği için ona çok özel bir lakap takmışlar - "Dükkanın Kralı." Dirt'ün kraldan çok kraliçe olduğunu bilmiyorlardı.
Herkesi şaşırtan bir şekilde, Dirt birkaç yıl önce anne oldu. Yavruları da en az kendisi kadar güzeldi, turuncu ve beyaz renkteydiler ve kirlenmeye meyilliydiler. Ancak, demiryolunda yollarını pek iyi bulamadılar, bu yüzden işçiler onlara başka bir ev bulmak ve onları evlat edinmek zorunda kaldılar.
Dirt'ün yavrularını evlat edinmek hiç de zor olmadı. İnternette ünlü olduğu için pek çok kişi onu tanıyordu, bu nedenle bebekleri için sonsuza dek yaşayacakları bir yuva bulmak kolay bir işti.
Fotoğrafı ilk kez yayınlandığından beri sosyal medyadaki popülaritesi hızla artıyordu. Dirt neredeyse anında bir tür turist sansasyonuna dönüştü. Birçok kişi gelip onunla tanışmak ve fotoğraf çektirmek istedi.
Dirt'e olan bu büyük ilgi, üzerinde Dirt'ün resmi bulunan tişörtler, magnetler, anahtarlıklar ve kahve kupalarının üretilmesine yol açtı. Ziyaretçiler, Dirt'ün tatlı bir hatırasını evlerine götürmenin bir yolu olarak bu bibloları satın alabildiler ya da sipariş edebildiler.
(Kredi: @nevada_northern_railway)
Uzun ve başarılı yaşamı boyunca Dirt pek çok insandan bol miktarda sevgi ve şefkat gördü. Dolayısıyla, Dirt'ün öldüğünü öğrendiklerinde dünyanın yıkıldığını söylemek yeterli değil.
Ne yazık ki Dirt, demiryolunda geçirdiği on beş uzun yılın ardından bu yıl 11 Ocak'ta aramızdan ayrıldı. "Amerika'nın en yalnız yolu."
Gerçekten bir sahibi olmamasına (insanlar tarafından en kolay anlaşılabilir şekilde) ve neredeyse başıboş bir hayvan olarak görülmesine rağmen, yine de bir ailesi ve onu önemseyen insanlar vardı. Ve bu insanlar şimdi muhtemelen onun ölümünün neden olduğu yokluğa alışmaya çalışıyorlar.
Bir kedinin yokluğuna alışmak son derece zordur. Bu küçük tüylü ve çoğu zaman sinir bozucu yaratıklar hayatımızı çok daha iyi hale getiriyor. Ve Dirt de bir istisna değildi.
Kesin olan bir şey var: Dirt kesinlikle asla unutulmayacak! Nevada Northern Railway, Dirt'ün son dinlenme yeri olarak seçtiği yere bronz bir mezar taşı ile bir anıt yapmayı planlıyor. O kadar büyük bir etki yarattı ki Nevada Demiryolu çalışanları onu onurlandırmak için en azından bunu yapabileceklerine inanıyorlar.
Toprak, o demiryolunun çok büyük bir parçasıydı. Onun ruhu kesinlikle sonsuza kadar o bölgede kalacaktır. Ve yakın gelecekte, anıt heykel, kedilerin insanların hayatları üzerindeki etkisinin fiziksel bir kanıtı olacak.
